آریوسون، فاکتور هفت انعقادی فعال شده نو ترکیب و یک ماکرومولکول پروتئینی (گلیکوپروتئین) است که با تکنولوژی DNA نو ترکیب و با استفاده از سلولهای کلیه‌ی نوزاد همستر (BHK) تولید می‌گردد و برای درمان، کنترل و جلوگیری از اپیزودهای خونریزی همچون بیماری هموفیلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.  

 

  • آریوسون

  • برگه اطلاعات بیمار

  • مقالات

آریوسون

آریوسون

آریوسون فاکتور هفت انعقادی فعال شده نوترکیب و یک ماکرومولکول پروتئینی (گلیکوپروتئین) است که با تکنولوژی DNA نو ترکیب و با استفاده از سلولهای کلیه‌ی نوزاد همستر (BHK) تولید می گردد و از نظر ساختار مولکولی و فعالیت بیولوژیکی کاملاً مشابه فاکتور هفت انعقادی فعال استخراج شده از پلاسمای انسانی می باشد.

محصول آریوسون، فاکتور هفت انعقادی نوترکیب فعال شده، برای درمان، کنترل و جلوگیری از اپیزودهای خونریزی در بیماران ذیل مورد استفاده قرار می گیرد.

 

آریوسون در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرد:

  • بیماران هموفیلی آ و ب که علیه فاکتورهای هشت و نه آنتی بادی مهارکننده دارند،
  • بیماران هموفیلی اکتسابی،
  • بیماران کمبود مادرزادی فاکتور هفت،
  • بیماران مبتلا به ترومبوآستنی گلانزمن،

این محصول در درمان بیماران هموفیلی آ و ب که بر علیه فاکتورهای هشت و نه آنتی بادی مهارکننده دارند و نیز خونریزی حاد پس از زایمان باعث فعال شدن مسیر خارجی آبشار انعقادی در جریان خون می گردد.

در بیماران مبتلا به هموفیلی آ و ب به طور معمول در هنگام بروز اپیزود خونریزی یا جهت پیشگیری از خونریزی حین عمل جراحی, نوع استخراج شده از پلاسمای انسانی یا نوع نو ترکیب فاکتورهای انعقادی هشت و نه تزریق می گردد. تعدادی از این بیماران در طول زمان و در اثر دریافت مکرر فاکتورهای هشت و نه شروع به ساختن آنتی بادی های مهارکننده علیه آن فاکتورها میکنند. این مهارکننده ها به تدریج به سطحی می رسند که باعث مهار فاکتورهای انعقادی هشت و نه تزریق شده می شوند و مانع از تاثیر انعقادی آنها می گردند.

در این حالت مصرف فاکتور هفت انعقادی فعال شده در دوزهای نسبتاً بالا (90 میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن) در این بیماران با دور زدن (بای پس کردن) فاکتورهای انعقادی هشت و نه در مسیر آبشار انعقادی باعث فعال شدن فرآیند انعقاد خون و نهایتاً قطع خونریزی فعال می گردد که این موضوع اهمیت حیاتی برای زندگی این بیماران دارد.

این دارو بصورت پودر لیوفیلیزه در سه دوز 1/2 میلی گرمKIU 60،  و 2/4میلی گرم KIU 120 و 4/8 میلی گرم KIU 240 موجود می باشد.

پس از حل کردن با آب استریل قابل تزریق، غلظت محلول نهایی تقریباً معادل 0.6 میلی گرم در میلی لیتر فاکتور هفت فعال شده نو ترکیب می باشد.

هر جعبه کوچک آریوسون شامل یک ویال حاوی پودر لیوفیلیزه (آریوسون) برای تهیه‌ی محلول جهت تزریق وریدی، یک ویال حلال (آب استریل قابل تزریق)، یک عدد سرنگ، یک عدد اسکالپ وین ، یک عدد پد الکلی و یک عدد بروشور مخصوص بیمار می باشد.

آریوسون بصورت تزریق بلوس داخل وریدی مصرف می گردد. دوز توصیه شده آریوسون:

  • جهت قطع اپیزود فعال خونریزی در بیماران هموفیلی آ و ب به همراه مهارکننده 90 میکروگرم در هر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق بلوس داخل وریدی (تزریق داخل وریدی بین 5- 2 دقیقه) هر 3-2 ساعت تا زمانی که هموستاز ایجاد گردد. در صورت نیاز به ادامه درمان، فواصل دوز را می‌توان به صورت متوالی به محض دستیابی به هموستاز موثر به هر 4 ، 6، 8 یا 12 ساعت افزایش داد تا زمانی که این درمان، اندیکاسیون داشته باشد.
  • جهت قطع اپیزود فعال خونریزی و همچنین پیشگیری از خونریزی طی عمل جراحی در بیماران کمبود مادرزادی فاکتور هفت 15 تا 30 میکروگرم در هر کیلوگرم وزن بدن هر 6- 4 ساعت تا زمانی که هموستاز ایجاد گردد. دوز و فواصل تزریق بر اساس هر فرد تعیین می گردد.
  • جهت قطع اپیزود فعال خونریزی و همچنین پیشگیری از خونریزی طی عمل جراحی در بیماران کمبود مادرزادی فاکتور هفت 15 تا 30 میکروگرم در هر کیلوگرم وزن بدن هر 6- 4 ساعت تا زمانی که هموستاز ایجاد گردد. دوز و فواصل تزریق بر اساس هر فرد تعیین می گردد.
  • جهت قطع اپیزود فعال خونریزی در بیماران مبتلا به سندرم گلانزمن 90 میکروگرم در هر کیلوگرم وزن بدن ( 120 – 80 میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن) فواصل 2 ساعته ( 1.5 تا 2.5 ساعت) می باشد. حداقل 3 دوز باید تزریق گردد تا هموستاز موثر ایجاد گردد.

برگه اطلاعات بیمار