دکتر امیر فرشچی نایب رئیس اتاق بازرگانی البرز و مدیرعامل شرکت آریوژن فارمد در گفت‌ و گویی که با روزنامه «دنیای‌اقتصاد» داشت عنوان کرد برخی موانع بوروکراتیک، باعث شده تا این ظرفیت‌ها به خوبی شکوفا نشود. وی موانع رشد صنعت داروسازی کشور را این گونه بر شمرد: مدل قیمت گذاری، رویه تخصیص ارز، بحران نقدینگی شرکت ها و همچنین معضلات صادرات، چهار عاملی است که اگر برای آنها تدبیری اندیشیده شود، شرایط بهینه برای فعالیت های صنعت دارویی کشور فراهم می شود.

• قیمت‌گذاری دستوری و غیرواقعی

سازمان غذا و دارو با توجه به ابلاغیه‌های بالا دستی وزارت بهداشت، نگاه انقباضی برای تعیین ارزش دارو دارد. هیچ‌کس مخالف نیست که فشار اقتصادی بر دوش بیماران و خانواده آنها زیاد نشود، اما داروسازی یک کسب‌ و کار اقتصادی است و باید ساختار درستی را طراحی کنیم که در آن تأمین‌کنندگان، مصرف‌کنندگان و بیمه‌ها، نقش مناسب را ایفا کنند. لازم است که سه ضلع این مثلث را در کنار هم ببینیم.

• دشواری‌ها و محدودیت‌های تامین ارز

درحال‌ حاضر شرکت‌هایی که برای مواد اولیه با حد واسط نیازمند تخصیص ارز هستند، گرفتار مشکلات بوروکراتیک در بانک ‌مرکزی و سازمان غذا و دارو می‌شوند و گاه تا شش ماه معطل می‌مانند. این تأخیر باعث عقب افتادن زنجیره تولید می‌شود.به گفته نایب رئیس اتاق بازرگانی البرز، وقتی ارز دو یا چند نرخی باشد، رانت و فساد به همراه دارد و تضمینی نیست که ارز به دست کسانی برسد که اولویت دارند.

• بحران نقدینگی در صنایع دارویی

اکثر شرکت‌های داروسازی ایران، با بحران نقدینگی دست و پنجه نرم می‌کنند. چرخه عادی بازگشت پول دارو تا قبل از این معضل یک تا سه ماه بود که اکنون به ۱۲ تا ۱۸ ماه رسیده است. حال آنکه ۸۰ درصد این نقدینگی، باید صرف خرید مواد و تجهیزات اساسی صنعت دارو شود.

• دست‌انداز در مسیر صادرات

عدم هماهنگی بین وزارت بهداشت‌ (سازمان غذا و دارو) و بانک‌ مرکزی، باعث دشواری صادرات فرآورده‌های دارویی شده است. اولین مشکل هر شرکت پس از صادرات این است که آیا خریدار می‌تواند پول پرداخت کند یا نه؟ این مساله، یک مشکل اساسی است و دولت باید آن را حل کند. وظیفه تولیدکنندگان و صادرکنندگان، پرداختن به مشکلات اقتصادی است، نه مسائل سیاسی.

متن کامل مصاحبه در sembio.ir